قاب های پنجره در زمانهای قدیم از آهن، چدن یا فولاد نرم ساخته می شد. در این مقاله به حفاظ پنجره های ساخته شده از آهن فرفورژه و فولاد نرم و چگونگی نگه داری از آنها می پردازیم.
آهن بدون داشتن لایه محافظ، به حالت اولیه خود برمی گردد (اکسید آهن ). فولاد نرم بیش‌ترین آسیب پذیری و آهن فرفورژه بیش‌ترین مقاومت را در برابر این فرآیند دارد.
جنس حفاظ پنجره آهنی
آهن فرفورژه همان زغال آهن یا جانشین آن بعد از ۱۷۸۴، گل نرده است. در سال ۱۹۷۳ با بسته شدن کوره اطلس توماس والمسلی در بولتون- لانکاشایر، تولید انبوه در بریتانیا به پایان رسید. کمی پس از آن، کوره در موزه هوایی سر باز بلیستز هیل در آیرونبریج بازسازی شد و در آنجا تولید به مدت چند روز در سال ادامه یافت.
فولاد نرم اولین آلیاژ آهن- کربن است که برای اولین بار در سال ۱۸۵۵ توسط هنری بسمر در مبدل بسمر به منظور کاهش هزینه تولید آهن تولید شد. پیشرفت مداوم در تولید آن منجر شد تا این آلیاژ به جایگزین آهن تبدیل شده و صنعت فولاد مدرن را ایجاد کند.
تاریخچه توسعه حفاظ پنجره آهنی
ساخت حفاظ پنجره با آهن فرفوژه از ساختار پنجره قرون وسطی و به طور خاص از ساختار پنجره های منقوش کلیسا آغاز شد.
پنجره 12 رنگ آرمادا در ساتون هوس (Sutton House) – هکنی لندن، که قدمتش از قرن ۱۶ میلادی تا کنون است، نمونه ای نادر از پنجره بندی خانگی اولیه است. معمولاً برای پنجره خانگی همه ۱۲ رنگ ثابت است.
پنجره لولا دار با آهن فرفوژه در ابتدا به عنوان عنصری واحد که کوچکتر از ارتفاع دهانه پنجره بود و در پنجره بندی ثابت نصب می شد، در اواخر قرن ۱۶ تا اوایل قرن 17 پدید آمد. در قرن بعد، تعداد و اندازه پنجره لولادار افزایش یافت به طوری که ارتفاع کلی دهانه پنجره را پر می کرد.
ممکن است مقاله چگونگی نصب پنجره های دوجداره برای شما جالب باشد.
تاریخچه انواع حفاظ پنجره آهنی
تغییر در روش‌های ساخت و مواد (از چارچوب چوب گرفته تا بنایی، آجر یا سنگ) مقدمه ای برای ایجاد پنجره چهار رنگ کلاسیک در اوایل قرن هفدهم بود. یک نمونه از پنجره بندی در سال ۱۷۰۷ با سه رنگ ثابت و پنجره ای لولا دار با آهن فرفوژه در یک خانه روستایی در پیلینگ گلاسسترشایر وجود دارد.
خانه ارباب پیشین در اواخر قرن هفدهم در فرکنهام، سافولک، حفاظ پنجره های لولادار آهن فرفوژه اصلی را با چراغ های مستطیلی هدایت شده حفظ کرده است. برخی از این چراغ ها حاوی عدسی کرون هستند که در اواخر قرن هفدهم در دسترس قرار گرفتند. در حالی که این چارچوب چوبی متوازن به تدریج تبدیل به استاندارد متداول برای خانه های ثروتمندان پس از استفاده آن درچاتزورث در ۱۶۷۶ شد، این چارچوب در طی قرن ۱۸ مورد استفاده قرار داشت. در قرن نوزدهم حفاظ پنجره لولا دار با آهن فرفوژه گاهاً در اتاق های زیرشیروانی و اتاق های خدمات نیز مورد استفاده قرار می‌گرفتند. در اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن بیستم، پنجره ها با آهن فرفوژه دوباره از طریق بازگشت سبک گوتیک و در کار معماران و صنایع دستی مانند ادوین لوتیین، محبوب شد. با این حال، در دهه ۱۸۵۰، تولید آهن فرفورژه کاری پرهزینه و سخت تلقی شد و این باعث افزایش تولید پنجره های فلزی ( هم فریم و هم قاب داخلی پنجره) با چدن شد.
در اواخر قرن نوزدهم، توسعه فرآیند بسمر، تولید بخش هایی از فولاد نورد گرم شده را امکان پذیر ساخت که به طور قابل ملاحظه ای ارزان تر از آهن فرفورژه بود. در ابتدا، پنجره های فولادی تقلیدی از پنجره های ساخته شده با آهن فرفوژه بود که از قاب های ساخته شده با فولاد نرم هنری هوپ و پسران و دابلیو.اف کرایتال در مجموعه بروکین در کرانلی ساری، مشهود است. در بین اینها، پنجره ساخته هوپ در ۱۸۹۱ پنجره ی لولادار فلزی جدید جای خود را پیدا کرد. نمونه ۱۹۰۹ – ۱۰ در یک چارچوب چوبی ضخیم پوشانده شده است و شامل رنگ ثابت و روشنایی بسیار زیاد مانند پنجره های لولادار تاریخی است.
پس از معرفی بخش های استاندارد از پنجره، که اغلب به عنوان “مجموعه جهانی” نامیده می شود، در سال ۱۹۱۸ تا 1920 توسط انجمن تازه تاسیس پنجره های فولادی ( از ۱۹۱۸ تا 1923)، استفاده از پنجره های فولادی بیش تر شد. آنها برای طیف وسیعی از کاربردهای معماری در سال های جنگ داخلی و پس از آن هم در بریتانیا و هم در سطح بین‌المللی مناسب بودند. تا سال ۱۹۵۴، کرایتال بزرگترین تولید کننده اصلی پنجره های فولادی بود که ۴۰ درصد از تولید را در دست داشت. دو تولید کننده دیگر، هنری هوپ و پسران و ویلیامز و ویلیامز بودند که به طور مشترک ۲۵ درصد تولید را در اختیار داشتند. این مساله ممکن است توضیح دهد که چرا نام کرایتال همواره در کنار نام پنجره‌های فولادی قرن ۲۰ بر سر زبان ها بود.
لطفا مقاله تعویض پنجره های قدیمی را مطالعه کنید.
در نمونه های احیاگرانه از دوره جنگ داخلی مانند خانه عمومی فاکس در بیکس آکسفوردشایر، بخش های مختلف فولادی با قاب های چوبی و شیشه هدایت شده برای تولید نوار و برجستگی پنجره‌های نئو- تودور برای ایجاد اصطلاح معماری نئو-تودور ترکیب شدند. مهمانخانه راه‌آهن در کروش اند- لندن به روش مشابهی ساخته شده بود. احتمالات بیان احیاگرانه را می‌توان در طبقه همکف عمارت الیزابت در های گیت، لندن (ریچاردسون و گیل، ۱۹۳۰)، و به طور خاص در درهای فرانسوی کرایتال و نور های جانبی ثابت که همگی به ساخت اصطلاح نئو جرجی کمک می‌کنند، مشاهده کرد.
به طور قابل‌توجهی، این همچنین پنجره ای در جنبش آرت دکو (۱۹۳۲ – ۱۹۳۲) است و کارآیی مختلف و همه گیر آن در نمونه هایی مثل ایستگاه های زیرزمینی آرنوس گرو (۱۹۳۲ تا 1934) و تورنپایک لین (1932) (هر دو اثر چارلز هولدن)، ساختمان هوور (والاس گیلبرت و شرکا، ۱۹۳۵ ) و بسیاری از استخرهای شنا عمومی دیده می‌شوند. این ساختمان ها توسعه طیف رنگی جدید برای دهه ۱۹۳۰، گرایش مرتبط دیگری با پنجره های فولادی را نشان می‌دهند.
پتانسیل بیان معماری که توسط پنجره فولادی ارائه شد در ساختارهایی یافت می‌شود که از فن آوری های ساخت پیشرفته تری مانند کارخانه بوتز D 10 در ناتینگهام )ایی. اودن ویلیامز، 1931) و دفاتر اکسپرس دیلی در لندن (الیس و کلارک، 1932) استفاده کرده اند. هر دو این ساختمان ها قاب های بتنی دارند که در آنها پوشش ساختمان، سیستمی سبک وزن و مستقل از چارچوب ساختاری است.
پنجره فولادی نیز در ساختمان های داخلی دوره جنگ داخلی به استاندارد تبدیل شد، که در غیر این صورت همچنان به سنت قدیمی در تراس ها، خانه های نیمه تمام و طبقه های عمارت ساخته خواهد شد. قابل ذکر است که این پنجره، پنجره منتخب فرانک لوید رایت در فالینگ واتر در ایالات متحده آمریکا(۱۹۳۵ تا 1939)، با قاب های رنگ شده به رنگ قرمز چروکی بود.
ضمانت بهترین خدمات پس از فروش
بهترین کیفیت و مناسب ترین قیمت
15 سال گارانتی تمامی پروفیل ها
10 سال گارانتی یراق آلات دو حالته
5 سال گارانتی یراق آلات تک حالته
5 سال گارانتی شیشه
5 سال خدمات پس از فروش رایگان